Słownik polsko-niemiecki. 2014.
prowadnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} element maszyny, urządzenia mechanicznego mający za zadanie prowadzić, nadawać odpowiedni kierunek ruchu ślizgającemu lub toczącemu się po nim elementowi (prowadnikowi) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowadnica — ż II, DCMs. prowadnicacy; lm D. prowadnicaic techn. «element służący do prowadzenia, czyli nadawania określonego kierunku ruchu innemu elementowi (prowadnikowi)» ∆ wojsk. Prowadnica rakietowa «element niektórych wyrzutni rakietowych (szyny, rura… … Słownik języka polskiego
szyna — ż IV, CMs. szynanie; lm D. szyn 1. «stalowa belka walcowana odpowiednio ukształtowana, będąca częścią składową toru kolejowego, tramwajowego itp.; używana także w budownictwie jako element konstrukcyjny lub jako prowadnica u dźwigów (wind); w lm… … Słownik języka polskiego
prowadniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z prowadnicą, prowadnikiem, będący ich częścią lub pełniący ich funkcję : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mechanizm prowadniczy. Szyny, pręty prowadnicze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
